خودستایی در شعر شاعران برجسته ی کهن فارسی (فردوسی، ناصرخسرو، خاقانی، نظامی، سعدی و حافظ)
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
- نویسنده افشین کاشه
- استاد راهنما قدرت قاسمی پور محمود رضایی دشت ارژنه
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1393
چکیده
خودستایی پدیده ای است که از دیرباز در بین برخی از شاعران ایران زمین وجود داشته است. آن ها برای نشان دادن عظمت کارشان، خودستایی هایی گاه معمول و گاه اغراق آمیز در آثارشان آورده اند. زمینه ی چنین خودستایی هایی گاه باز می گردد به هنر ادبیات که هر کدام از این شاعران سعی داشته اند خود را شخصی واجد نبوغ یگانه در آن معرفی کنند و خودشان را از دیگر شاعران برتر بدانند و گاهی مسئله از این فراتر رفته و خودستایی، شکلی افراطی به خود می گیرد که می توان ریشه ی آن را در اختلالی شخصیتی جست و جو کرد که در روان شناسی به آن نارسیسم یا خودشیفتگی می گویند. نارسیسم گرفته شده از افسانه ی جوانی به نام نارسیس است که عاشق انعکاس تصویر خود در آب شد و چون نتوانست به آن تصویر دست یابد، از شدّت غصه و غم، جان داد. نگارنده در این پایان نامه، با تحقیق به روش کتابخانه ای، میزان و شدّت خودستایی و خودشیفتگی شش تن از شاعران برجسته ی ایرانی؛ یعنی، فردوسی، ناصرخسرو، خاقانی، نظامی، سعدی و حافظ را در شعرشان بررسی کرده و در آخر، آن ها را از این نظر با یکدیگر مقایسه نموده و به این نتیجه رسیده است که پدیده ی خودستایی در شعر هر شش شاعر وجود دارد و از بین ایشان، خاقانی از همه بیشتر و شدیدتر به خودستایی پرداخته و پس از او، به ترتیب، ناصرخسرو، نظامی، حافظ، سعدی و فردوسی، صاحب مراتب بعدی در زمینه ی خودستایی هستند.
منابع مشابه
جاذبه های موسیقایی برخی مضامین خاقانی و پرتو آن در شاعران (مولوی ‘ سعدی و حافظ)
در این گفتار نگارنده بر آن است که اظهارکند چگونه شاعران برجستهء ایران در طیف جاذبهء موسیقی روح پرور و مضامین دل فریب شعر خاقانی مجذوب شد ه اند و این نکته را خاطرنشان کندکه اگر خاقانی در ادب فارسی ظهور نمی کرد به هیچ وجه شاعرانی چون مولوی، سعدی و حافظ در حوزهء صنعتگری شاعرانه و ابداع مضامین مبتکرانه بدین عظمت حضور نمی توانستند یافت
متن کاملعرفان خاقانی
نام خاقانی، سخنور بزرگ ادب فارسی، در کنار نام حکیم نظامی، بلافاصله بعد از فحول اربعه ادبیات ایران (فردوسی، مولانا، سعدی و حافظ) در ردیف بزرگترین شاعران سرزمین ما جای دارد...
متن کاململمات و مثلثات یا اشعاردو زبانه و سه زبانه
درسروده های شاعران کهن فارسی زبان، نوعی شعر که آن را ملمعات نام نهاده اند دیده می شود که مصرع یا بیتی به زبان عربی و مصراع یا بیتی دیگر به فارسی است . این نوع شعر مانند دیگر انواع شعر فارسی ،سابقه یی دیرین دارد که نخستین نمونه آن را از شهید بلخی شاعر قرن چهارم هجری نقل کرده اند و پس از او در دیوان های شاعران بزرگی مانند :سنائی ، نظامی ، سعدی ، مولوی ، حافظ و ملمع دیده می شود که درمیان آن بزرگا...
متن کاملجاذبه های موسیقایی برخی مضامین خاقانی و پرتو آن در شاعران (مولوی ‘ سعدی و حافظ)
در این گفتار نگارنده بر آن است که اظهارکند چگونه شاعران برجستهء ایران در طیف جاذبهء موسیقی روح پرور و مضامین دل فریب شعر خاقانی مجذوب شد ه اند و این نکته را خاطرنشان کندکه اگر خاقانی در ادب فارسی ظهور نمی کرد به هیچ وجه شاعرانی چون مولوی، سعدی و حافظ در حوزهء صنعتگری شاعرانه و ابداع مضامین مبتکرانه بدین عظمت حضور نمی توانستند یافت
متن کاملبررسی تطبیقی بازآفرینی اسطورة پرومته در شعر معاصر عربی و فارسی (با تأکید بر شاعران برجسته)
حضور گستردة اسطوره و بازآفرینی آن در ادبیّات معاصر جهان، از جمله ادبیّات فارسی و عربی، سبب نوآوری و غنای ادبیّات گردیده است. اسطورة یونانی «پرومته» یکی از این اسطورههاست که شاعران ادب فارسی و عربی برای بیان مفاهیم سیاسی و اجتماعی، از آن به عنوان نماد سرکشی، اعتراض، مقاومت، رهایی و... بهره گرفتهاند. پژوهش حاضر بر آن است تا این گونة ادبی را که از قلمروهـای شاخص ادبیّـات تطبیقی بـه شمار میآید، در ش...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید چمران اهواز - دانشکده ادبیات و علوم انسانی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023